Hayatın içinde hayatla varolabilmenin dayanılmaz hafifliği

Herşeye yeniden başlıyorum sanırım...........

7 Şubat 2010

Sahil deniz ölüm ve ben

         Pazar sabahları kartal sahilinde kahvaltı yapmak ardından sahilde yürümek alışkanlık oldu bende

        Sanırım yediğim ıspanaklı böreğin kimyama yaptırdığı bir devinim bu fekat hoşuma gitmiyor değil....
    
        Aslında bugün yağmurda vardı fakat bendeki deniz tutkusu beni çekiyor çıktım yine sahile denize baktım ölümü düşündüm.Bir cuma namazı hutbesinde imam günde 3 defa ölümü düşünmek lazım derdi.Bende ne zaman denizi görsem aklıma bu gelir ve hayata sıkıca tutunurum .
         Sadece aklıma bu gelmiyor tabiki ....denize baktıkça bana yapılanlar beni üzenler kıranlar zarar verenler hepsi çıkar denizin yüzüne onları görürüm hatta çok zaman benim zararını bilmediğim tanıdıklar çıkar denizin yüzüne .....İnanamam bazen budamı bana ötülük yaptı derim kendi kendime ????Deniz seni seviyorum kardeşim.....nedenmi sen beni koşulsuz seviyorsun çevremdeki insanların hepsinden çok sen seviyorsun beni yıllardır biz seninle birlikteyiz LEVENT ve DENİZ ....yıllardır birlikte yalansız dolansız koşulsuz ...Sakın beni bırakma deniz ......Çünkü çevremde birtek sen kaldın beni satmayan beni kandırmayan beni kullanmayan .....
           Bir zamanlar arjantinde devlet vergi ödemeyenleri yüzsüz diye açıkladı şehrin her yerinde afişe etti...
           Acaba bendemi aynısını yapsam blog sayfamdan afişe etsem....Yakışırmı ???? Beni tanıyanlar aaa yok be abi sen ağır adamsın sana yakışmaz .....yok be levent boşverrrrr....ahayatta hep boşvermedikmi birşeyleri sırf bu yüzden yerde mantarlar çoğalmadımı bizim gibileri yiyen kullanan....çakallar türemedimi çevremizde ....

          İşte bu yüzden seviyorum denizi ve ölümü deniz sadık yarim beni terketmeyecek tek varlık Ölüm ise naçiz sonum herkes gibi......

          Sevgim saygımla

Hiç yorum yok: