Hayatın içinde hayatla varolabilmenin dayanılmaz hafifliği

Herşeye yeniden başlıyorum sanırım...........

18 Nisan 2010

Huzur içinde ölme vaktim

Bazen düşünüyorumda...Bu hayatta yaşamadığım birşey kaldımı acaba mutluluğu hüznü sevinci parayı acıyı tatlıyı heyecanı hepsini zirvelerinde yaşadım  ....geçenlerde arkadaş ortamında şöyle bir teklif yapıldı -Bize gidelim korku filmi seyredelim(bir zamanlar sıkça yaptığımız bişeydi bu)be itiraz ettim Artık korku filşmleri beni korkutmuyorki .....Arkadaşım dediki abi senin keyf aldığın biey kalmadı sanırım sen artık ölecen .....


           Düşündümde ulen harbiden hayattan artık zevk almıyorum ma intiharada meyilli değilim ....düşünüyorum ne eksik kaldı diye ama yok bulamıyorum ...içimde en çok istediğim sevdiğim YALNIZLIK ....iyide bu bana mahsus değilki bir insan nasıl yalnız kalmayı isterki...Ulen ASOSYAL oldum çıktım ....


         Hayat beni sıktı yordu çok fazla dejenere oldum insanlardan çok fazla kullanıldım ...... bir yandanda yaşamayı seviyorum ....bu satırları yazarken tasavvuf müziği dinliyorum bir yandanda ruhumu ne kadar dinlendirdiğini yni fark ettim ....sanırım ben HUZUR arıyorum...dengesiz insanlarla uğraşmak beni yordu insan kaprisi çekmek beni yordu ...Huzur içinde ölmeliyim artık .....Sevgim saygımla ........... 

Hiç yorum yok: