Selam dostlar ...bugünkü hikaye acıklı sanırım ..konusu ölüm vakti
Yıllardır arkadaşlarım dostlarım çevrem tarafından tacize uğradım...Nasılmı kimim varsa bu dünyada tanıdık eş dost hepsi bana gelir dertlerini anlatır bende dinlerim...önceleri dinlediğim gibi onlara suflörlük yapar yorum yapar yönlendirme yapardım.fakat birgün dostlarımın anlattıklarına suflörlük yapmanın doğru olmadığını öğrendim ve onları sadece dinledim.gördümkü aslında onlar benden fikir istemiyorlardı sadece DİNLENMEK istiyorlardı.
Arada bende niyetleniyorum bende dertleşeyim anlatayım diyorum ama....annemin sözü aklıma geliyor insanlar dünyaya yalnız gelir yanlız yaşar ve yalnız ölür ..bu söz bende çok etki yapmış anlaşılan doğduğumdan beri kimseye birşey anlatmamıştım ...Annem hep derdi sen garip bir çocuktun meme emmezdin çok az emdin sonrasında yiyeceklere başladın ...emeklemedin direk kalktın ...balık yemedin et yemedin tavuk yemedin sadece ot bakliyatla büyümüşüm :-)
Devamında hızlı geçen bir çocukluk bir okadar hızlı gençlik ve ardından efsanelerle dolu üniversite ..başarılar başarılar .....ardından bol ödüllü askerlik ....hayatıma bakıyorum hep başarılı olmuşum ..Üstelik ardımda başarılı kadın olmadan ...hayatımda başaramadığım tekşey içimdeki sıkıntıları dertleri dostum dediğim çok sevdiğim insanlara anlatmamak veya anlatamamak ...başarılarımıda hüzünlerimide hep içimde saklamışım....Bugün dönüp arkama baktığımda birçok yol katetmiş asla yorulmamış bir hayata sahipken biran hayattan soğumak ve ardından nihayi sonu yaşamak arzusuyla yanar olmuşum....
Kısacası artık hayatta zevk aldığım birşey kalmamış bunuda bugün anladım çok sevdiğim bir insanla yemek yerken.Sanırım artık ölmek zamanı dostlar...Bukadar başarıdan sonra banada yakışan basit bir ölüm olmamalı diye düşünüyorum.sanırım oda çok güzel olacak......
Olurda ölmezsem birkaç güne yine yazarım....ama bu akşam huzuru arayacağım.Sevgim saygımla
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder