Hayatın içinde hayatla varolabilmenin dayanılmaz hafifliği

Herşeye yeniden başlıyorum sanırım...........

27 Haziran 2010

Olmadı

              Selam dostlar son yazımda huzurdan bahsetmiş ve artık ölme vaktim geldi demiştim .Aslında birkaçgün önceye kadar aklım hep ölmekteydi artık dünyadan sıkılmış bir haldeydim.Artık dünyadan insanlardan tad alamaz olmuştum.Hatta bir defa denedim ama olmadı.Sonunda ilk patlak salı günü yaşandı sonu hastane ve psikologla biten bir yaşama tutunuş öyküsü gibi nihayetlendi.Eskilerin tabiri ile koca kurt kefeni yırttı.Yani ben bu defa yırttım.


              Şimdi daha iyiyim .Ha bu arada o kötü anlarımda yanımda olan sevgili dostum davut abim,beni sürekli arayarak durumumu soran hatta cumartesi günü kötü bir sabahtan beni kurtaran sevgili kardeşim dursun abi,kötü olan durumumu anlayan fakat beni çok sevdiğini bildiğim gözyaşını saklayan sevgili kardeşim şişko ve diğer dostum sevgili aydın abim hem oyun arkadaşım hem ahbabım hek akıl hocam...ve ayrıca bana evini açan uykusunu bırakıp benimle ilgilenen hergün beni arayan psikologum nevzat hocam,ayrıca az önce beni arayıp bana kızan sevgili dostum gül....Saolun varolun .....

              Sizlerin sevgisi dostluğu sıcaklığı benim için önemli dostum diyebileceğim az insanlardansınız destek oldunuz dostluğunuzu saklamadınız esirgemediniz.Sizleri seviyorum dostlarım ......

3 yorum:

şınav manyağı dedi ki...

Ölmek için daha çok genç olduğunu düşünüyorum, sen de öyle düşün, bebek gibi yüzün var ama bebekçe düşünmenin alemi yok, Allahın dostu olursan, başka hiçbir dostluğa yada ilgiye muhtaç olmayacağını anlayabilirsin. Zaten onun dostu olursan herkes senin dostun olur, zaten dost olduğunu biliyorum ama ilişkilerini sağlamlaştırman gerekli.

Y.G.Y.A.

LoLLa dedi ki...

"Küçükken, aslında bir prenses olduğumu, kral babamın iyi yetişmem için bana kocaman bir oyun oynadığını, çevremdeki herkesin oyuncu, her şeyin dekor olduğunu, sıradan bir insan gibi yetişirsem daha akıllı bir prenses olacağımı düşündükleri için bu saçma sapan şeyleri bana yaşattıklarını hayâl ederdim. Değilmiş, hâlâ kimse gelip beni sarayıma götürmedi."
demisti Kanat Güner,

ölmek zor,
yaşamak da zor,
herşey zor,,

.)

ama işte hayat güzel güneş güzel bulutlar güzel yağmur güzel,
yalnızlığa değiyor mu?
ben de bilmiyorum..

.)

ki benim kahkahalarım vardır, çok gülerim çok anlatırım çok dinlerim,

ama..
aması var işte .)

ölmek zamanı'nı okudum,
ama ölme ölmeyin yani .)
hayat güzel
yalnizliga deger mi bilinmez ama yaşamalı .)
mesela aşık olun
kedi kopek yavrusu alın
ne bilim

hayat güzel .)

sevgiler .)

Levent SERT dedi ki...

sevgili LoLLa teşekkür yorumuna ...hayatta yaşanacak çokşey var tıpkı yaşayamadıklarımız gibi...neyse tavsiyene uyacağım