SESSİZLİK

Bir şiir sessizlikten gelen bakalım beğenecekmisiniz...?

Bir tek şeyi unutma!


Seni sevdim ben.

Kalbim şimdi bir sokak çocuğu..

Kelebekleri göç etti gönlümün

Issızlaştı hayat sanki

Sanki,sabahı yok eksik şiirlerimin.

Sanki,gecesi hep kanayan bir yara

Ve sanki,artık hep kanayacak..

Ağlanacak bir aşkın kıyısına vurduysa gözlerim

Çare yok ağlayacak.

Kapıları kendime ben açamadım

Ya da yanlış saatlerde bekledim gelmeni

Düşünüyorum da;sen gideli ne çok yalnızım..

Sarmaşık aşkın sarısında kaldım,sarılamadım.

Savunamadım seni kimselere

Anlatamadım seni kimselere

Kimsesiz kaldım,en çok da sensiz..

Sana uyumak,sana uyanmaktı hayat.

Sıraatını geçtim cesaretle,ihanetle..

Berduş bir yalan masumiyeti öptüm bile bile,

Teksen gitme diye.

Sonbahar oldum yaprak yaprak,

Ağaç oldum köklerimi unutarak.

Tesellisiz bir geceye fırlatıldım

Kalbimi dar kafese kapatarak

İçimdeki bir kanarya hiç susmadan ağlayacak.

Yakamozlarında yıkadım sevdamı çırılçıplak

Seni sevdiğimi bağırdım mehtabına

Beyazında akladım bulutunun

Mavi mavi sevdim seni içim kan ağlayarak..

Anlattıkça kış vuruyor satırlarıma

Anlattıkça üşüyor,anlattıkça ısınıyor yüreğim.

Bugün sardunyalarım da açmadı

Belki de küskün renklere.

Ellerimde günah gibi yaşayamadıklarım

Sensiz soluyorum anlayacağın

Mavi mavi ölüyorum

Duyuyor musun, orada mısın,

Var mısın,yok musun?

Bir tek şeyi unutma!

Seni sevdim ben.

Yanarak,yıkılarak

Aklıma her geldiğinde ağlayarak..


Sevgim,saygımla